«ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΝΕΓΓΥΣ ΜΑΧΟΜΑΙ» ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ

Να συγχαρώ την ομάδα πρωτοβουλίας για την διοργάνωση της Ημερίδα Διαβούλευσης με θέμα: «Το μέλλον της Βορείου Ηπείρου».
Όπως ακριβώς τονίζεται και στην ανακοίνωση, ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός βρίσκεται στην πιο κρίσιμη στιγμή της ύπαρξής του. Ασκούνται πιέσεις, εθνοκάθαρση, βιαιοπραγίες με απώτερο στόχο την αφάνισή του.
Στόχος και σκοπός μας να προλάβουμε το κακό. Να συμβάλλουμε ο καθένας και η καθεμιά, προσωπικά και οργανωμένα για την ανάκαμψη και αναγέννηση αυτού του χώρου.
Θέλουμε μια αδύναμη, μια διαλυμένη Μειονότητα; Να πορεύεται στην ιστορία κι όπου πάει; Ή να ’χει όραμα και να ξέρει προς πού βαδίζει; Σίγουρα, μια οργανωμένη Μειονότητα είναι προς όφελος της ίδιας, του κράτους που ζει και του έθνους που ανήκει. Μια κεντρική ηγεσία, αντάξια διαλόγου, θα μπορεί να επικοινωνεί με τον εαυτό της, με την κοινότητά της, με το κράτος που ζει και το έθνος της, ακόμα και με τον κόσμο. Τότε να στηρίξουμε τις προσπάθειες για μια νέα, ενιαία Οργάνωση του εδώ Ελληνισμού. Μια νέα, ανανεωμένη Ομόνοια. Διότι η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι η κεντρομόλος δύναμη αυτού του τόπου και κόσμου.
Δεν χρειάζεται πια «εν τήλε μάχομαι». «Εκ του σύνεγγυς μάχομαι», χρειάζεται. Αναγκαιότητα, λοιπόν, μια νέα ανανεωμένη Οργάνωση του εδώ Ελληνισμού. Ένα κέντρο ηγετικό. Να προγραμματίζει, να συντονίζει, ν’ αποφασίζει για την πορεία του τόπου.
Οι Αδελφότητες, οι Σύλλογοι, οι Ομοσπονδίες, που δημιουργούνται και δραστηριοποιούνται στον ελλαδικό χώρο, πρέπει να ’ναι προέκταση των εδώ κοινοτήτων. Εδώ είναι το κέντρο. Να μη δρουν ξεκομμένα κι ανεξάρτητα. Να ’χουν το δικαίωμα να υποβάλλουν υποψηφιότητα σ’ όλα τα αξιώματα. Να λαμβάνουν μέρος ενεργό στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Να μην αρκούνται μόνον με την κοπή πίτας ή κάποια άλλη πολιτισμική δραστηριότητα στον ελλαδικό χώρο, αλλά να μεριμνούν και να σκέφτονται πώς και τι μπορώ να προσφέρω, πώς να βοηθήσω. Να μην επιτραπεί στο χρόνο να τους απομακρύνει. Αντιθέτως, να τους ζυγώνει, να τους πλησιάζει.
Η αδιαφορία σκοτώνει. Η ενότητα λυτρώνει, προσφέρει.
Η ενότητα δεν επιτυγχάνεται με φωνές. Δημιουργείται πάνω σε αρχές, στόχους, θεσμούς, οργανωτικές δημοκρατικές λειτουργικές δομές.
Κάποτε ερμητικά κλεισμένοι στα συρματοπλέγματα λέγαμε: «Αν θα ’ρθει η ώρα της λευτεριάς θα μας δείτε!». Και οι άλλοι μακριά φευγάτοι λέγανε: «Αν θ’ ανοίγουν τα σύνορα θα μας δοκιμάσετε!». Τώρα για όλους, ήρθε αυτή η ώρα..
Το ενδιαφέρον, πολλών, για τα χωριά τους είναι ενθαρρυντικό σημείο.
Όμως, όσο περισσότερες, καλλιτεχνικές, λαογραφικές και άλλες εκδηλώσεις, να γίνονται εδώ.
Ακόμα και οικογενειακές γιορτές-βαφτίσια, χαρές- εδώ. Να βουίζει και πάλι το κλαρίνο, που ’ναι η ψυχή αυτού του τόπου.
Το κύριο μέλημά μας. Τα κατοχυρωμένα δικαιώματα. Ο πολιτισμός μας. Το σχολείο και η γλώσσα. Η ιστορία. Οι τέχνες και τα γράμματα. Οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα. Η οντότητα και η ταυτότητά μας. Διότι ένας λαός που γαντζώνεται στις ρίζες του, ποτέ δε χάνεται. Δεν πεθαίνει.
Τα μέχρι τώρα ΑΙΤΗΜΑΤΑ μας να μην περάσουν στην ύφεση και να μην γίνει αποτίμησή τους, όπως λογουχάρη το Ψήφισμα της Ομόνοιας του 1993, που επισημάνει:
Τι κερδίσαμε, βάση των διεθνών συμβάσεων και νόμων του κράτους.
Τι ακόμα μας ανήκει, βάση αυτών των συμβάσεων και νόμων.
Και τι επιπλέον μπορούμε να ζητήσουμε.
Ανάλογο αίτημα και προς τις άλλες δύο κατευθύνσεις. Να ξέρουμε τι να ζητάμε. Τι μας ανήκει. Να ξέρουμε ν’ αγωνιζόμαστε και να κερδίζουμε.
Η περιοχή στην οποία ιστορικά διαβιούν τα μέλη της Εθνικής Ελληνικής Κοινότητας και σε σημαντικά μεγάλους πληθυσμούς, να αποτελεί μια διοικητική μονάδα, όπως ήταν πάντοτε ιστορικά.
Μεγάλα, σοβαρά και ζωτικά προβλήματα καλείται να λύνει η νέα αυτοκυβέρνηση. (δήμοι)
Δεν μπορεί να επιτραπεί πια να υπάρχουν χωριά, που να μην έχουν πρόσβαση στον κεντρικό δρόμο ή με απαρχαιωμένους δρόμους.
Να μην αξιοποιείται η προσφορά της φύσης.
Να επιτρέπεται, ολόκληρα χωριά, γκαβά-τυφλά με απαρχαιωμένο σύστημα ηλεκτροδότησης.
Να εγγυηθεί την επιστροφή όλης της πραγματικής ιδιοκτησίας της γης η οποία ανήκε σε μέλη της ΕΕΜ και η οποία αφαιρέθηκε χωρίς καμία νόμιμη δικαιολογία. Οι Βορειοηπειρώτες να γίνουν νόμιμοι κάτοχοι των περιουσιών τους με τίτλους ιδιοκτησίας.
Να αυξηθεί το ποσοστό των δημοσίων κεφαλαίων το οποίο χορηγείται στο Νότο, της χώρας (δήμοι της ΕΕΜ) και να συνεχιστεί με το μέγεθος της συνεισφοράς της περιοχής αυτής στο ετήσιο κατά κεφαλήν εθνικό εισόδημα, λαμβάνοντας υπόψη τις συμβουλές των μελών της Ε.Ε. Κοινότητας στην επιλογή των προγραμμάτων για χρηματοδότηση.
Δυστυχώς υπάρχουν απ’ αυτούς που τους αρκεί να ’χουν την εξουσία και να μην κυβερνούν. Να περνούν στην απραξία. Να ενδιαφέρονται για τον εαυτό τους και για τους δικούς τους. Αυτά κι άλλα ανάλογα φαινόμενα πρέπει να εκλείψουν με την εκλογή ανθρώπων αξιών. Που να πονάνε γι’ αυτόν τον τόπο και κόσμο. Να προσφέρουν και όχι μόνο να παίρνουν.
Και να μην ξεχνούμε. Η μεγαλύτερη επίτευξη της γενιάς μας θα ’ναι και πρέπει: Η ενότητα. Για να μη μας πουν αύριο, οι άλλες γενιές: Τι κάματε στο διάβα σας;

Βαγγέλης Παπαχρήστος